Χιούμορ 3
Χιούμορ 4
Χιούμορ 5

Χιούμορ 3

Χιούμορ 6

Χιούμορ 6

Χιούμορ 9

Χιούμορ 9

Χιούμορ 12

Χιούμορ 12

Χιούμορ 15

Χιούμορ 15

Χιούμορ 18

Χιούμορ 18

Χιούμορ 2

Χιούμορ 2

Χιούμορ 4

Χιούμορ 7

Χιούμορ 7

Χιούμορ 10

Χιούμορ 10

Χιούμορ 13

Χιούμορ 13

Χιούμορ 16

Χιούμορ 16

Χιούμορ 19

Χιούμορ 19

Χιούμορ 5

Χιούμορ 8

Χιούμορ 8

Χιούμορ 11

Χιούμορ 11

Χιούμορ 14

Χιούμορ 14

Χιούμορ 17

Χιούμορ 17

Χιούμορ 1

Χιούμορ 1

Χυμοί-Χιούμορ

Η ξένη λέξη "χιούμορ" (αγγλ.-γαλλ. humour, γερμ. Humor) έχει, ως γνωστόν, ελληνική προέλευση αφού η λατινική humor (umor) που αποδίδει προέρχεται από την ελληνική λέξη χυμός. Κατά την Ιπποκρατική Ιατρική "χυμοί" είναι τα τέσσερα υγρά στοιχεία του ανθρώπινου σώματος, δηλ. το αίμα, το φλέγμα, η κίτρινη και η μέλανα χολή, με τη σύμμετρη μίξη των οποίων διατηρείται η υγεία, ενώ αντίθετα επέρχεται η νόσος.
Από τον Γαληνό (δεύτερος αι. μ.Χ.) η θεωρία αυτή έγινε γνωστή στον Μεσαίωνα, εφαρμόσθηκε δε και στην ψυχολογία, με τη θεωρία περί των τεσσάρων τύπων των ανθρώπων, που αντιστοιχούν στον καθένα από αυτούς τους χυμούς (ή umorea), η οποία απαντάται και σε συγγραφείς ακόμη και του 17ου αιώνα.
Στο τέλος του 16ου αι., ο ’γγλος συγγραφέας Ben Johnson (1572-1637) διετύπωσε με τα έργα του (κωμωδίες) "Everyman in His Humor", 1598 και "Everyman Out of His Humour", 1599, την θεωρία ότι η κωμική συμπεριφορά των ανθρώπων οφείλεται στην ανισομερή μίξη των "χυμών" του σώματος.

Τρόποι ζωής και χιούμορ των αρχαίων Ελλήνων

Αρχαϊστική και κλασσική εποχή

επιμέλεια: Ιω. Τουλουμάκος

Ζήτρος, 2003
495 σελ.